Kernvormen
Als materiaal kunst wordt. In de kundige en gevoelige handen van Sytske de Jong ontstaan beelden die de grenzen van het materiaal opzoeken en oprekken. Keihard wordt voor het oog kneedbaar als klei of vloeibaar als was. Het beeldend overtreden van de fysiek van steen heeft één beperking. Steen is niet transparant te krijgen. De open werken van papier zijn het antwoord op het streven de in steen aangetroffen structuren bloot te leggen. In haar eigen woorden zijn ze “als een ‘schim’ van de beelden in steen, alsof het harde materiaal is verdwenen, met de kwetsbare papierstructuur als residu”.
Binnen hun diversiteit delen de beelden van Sytske één eigenschap. Het zijn vormen die zijn gereduceerd tot de kern. Er is geen ruimte voor overtollige lijnen, vlakken en volumes. De abstractie van de eerste aanblik blijkt vaak voortgesproten uit en herleidbaar naar het menselijk lichaam.
Vrouwelijke rondingen vinden vertalingen in steen. Zacht wordt hard en toch weer zacht, streelbaar. Haar werk nodigt uit tot aanraking. Is het niet fysiek met de hand dan wel volgt het oog de tactiele huid.
Inspiratiebronnen zijn texturen en structuren in de natuur, de lichamelijkheid van vormen en de zintuiglijkheid van materialen. De subtiele glooiingen van vrouwenbillen, de openheid van de vulva – het woord alleen al heeft louter zachte letters – rijgen zich aaneen. Binnen het oeuvre zijn familiaire verbanden te leggen. De beeldtaal ontwikkelt geleidelijk, maar voortdurend. In elk beeld schuilt een vingerwijzing voor een volgende.
Voortkomende uit de rede, in nauwe samenwerking met de hartstocht, zijn haar handen de instrumenten van geest en ziel: hoofd, hart en handen. Sensitief en sensueel gaan hand in hand. De beelden zijn de bekroning van haar zoektocht naar schoonheid en verstilling.
Sytske gaat voorbij haar bronnen. Ze wil maken wat er niet is. Haar beelden verbeelden niet, ze zijn.
Frank van der Ploeg (kunsthistoricus)
Tot voor kort heeft Sytske de taal verre gehouden van haar werk. Ze beschouwt zichzelf als ‘niet-talig’. Geen titels bij de beelden en erover praten, laat staan uitleggen, voelde ongemakkelijk. Voor een presentatie van haar werk in één minuut pakte ze de handschoen op en voegde woord bij beeld. (klik voor video)
Presentatie van haar werk is te zien in de catalogus van de Papier Biennale, Museum Rijswijk, 2018. (klik voor pdf)
Tekst Frank van der Ploeg, Vormgeving Annelies Mikmak (Dharuba)
1991–1992 Reis Afrika gedurende 1,5 jaar
1989–1991 Omgevingsvormgeving KABK Den Haag, Cum Laude
1985 Stage Parijs, atelier Daniel Graffin
1981–1986 Mon. Vormgeving KABK Den Haag, Cum Laude
1980–1981 Koninklijke Conservatorium Den Haag
2004 Oprichting “Atelier Mooi Werk”
2008 Specialiseren in persoonlijke grafstenen
1995–1997 Docente KABK Den Haag, afd. Arch. Vormgeving
1993–1995 DRO Amsterdam. Ontwerper aan het O.R.plan IJ-oevers
1992–1993 Docente KABK Den Haag, afd. Arch. Vormgeving
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
2015
2010-heden Opdrachten voor particulieren
2004 Ontwerp voor kavel in Makeblijde, park voor Tuin- en Landschapsarchitectuur,
2002 ‘Handboek stedenbouwkundig- en beeldkwaliteitkader’ “De Linten” Kralingen, Rotterdam
2002 Schetsopdracht centrumplan, Puttershoek,
2001 “Landgoed Hellevoetsluis”, conceptontwerp buitenruimte,
2000 Inrichting Westlandseplein, Den Haag, oplevering 2000
1999 Inrichting Klaverplein Elburg, oplevering 1999
1998 “City Mondial”, conceptplan toeristische route, Den Haag,
1998 Schetsontwerp voorterrein Gemeentehuis Strijen,
1996 Kunsttoepassing voormalige Oranjekerk, Den Haag,
1996 Gevelobject, Nieuwe Parklaan, Den Haag,
1996 Herinrichting Anna Paulownaplein, oplevering1996